BİR ADAM Resûlullah aleyhissalâtu vesselâma gelerek: “Bana câmi bir sûre öğret” diye bir ricada bulundu. Adamın derdi, hayatının her anında ve her adımında ondan aldığı dersle yaşayacağı bir sûreyi öğrenip ezberinde tutmaktı.
Peygamber aleyhissalâtu vesselâm, kendisine sadece dört satır ve sekiz âyetten ibaret Zilzâl sûresini öğretti:
“Yeryüzü o sarsıntıyla sarsıldığında, o yeryüzü ağırlıklarını çıkardığında, insan ‘Buna ne oluyor?’ dediğinde... O gün, yeryüzü bütün haberlerini anlatır. Çünkü Rabbin ona vahyetmiştir. O gün insanlar amellerinin kendilerine gösterilmesi için bölükler halinde fırlayıp ortaya çıkacaklardır. Her kim zerre kadar bir hayır işlemişse onun mükâfatını görecektir. Her kim de zerre kadar bir kötülük işlemişse onun cezasını görecektir.”
Bu mealdeki Zilzâl sûresini ezberine alınca, adam Resûlullah aleyhissalâtu vesselâma şunu söyledi:
“Seni hak üzere gönderen Zâtâ yemin olsun ki, bu bana yeter; buna asla başka bir ilave yapmayacağım.”
Adam huzurundan ayrılır ayrılmaz, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm şöyle buyurdu:
“Adamcağız kurtuldu! Adamcağız kurtuldu!”
