BİR GÜN, Seyyid Ahmed er-Rufâî abdest tazeliyor, hizmetkârlarından biri de onun eline su döküyordu.
Hizmetkârı, kendi kendine:
“Ne mutlu bu suya ki Seyyid’in mübarek bedenine dökülüyor” dedi ve daha çok dökmek istedi.
Seyyid Ahmed er-Rufâî:
“Mübarek, öyle yapma” diye uyardı. Bunun üzerine, hizmetkârı:
“Yâ Seyyid!” dedi. “Senin bedenine döküldüğü için su seviniyor.”
Buyurdu ki:
“Doğru söylüyorsun, ama ben bununla günaha girmeyeyim. Ey oğlum! Su canlıdır, kullanımda israfa giderseniz onu öldürürsünüz.”
Sonra şu âyeti okudu:
“Gereksiz yere saçıp savurma. Muhakkak ki, saçıp savuranlar şeytanların kardeşleridir.”56
56 Bkz. İsrâ, 17:26-27.
© 2021 karakalem.net