MUHATABIN ÖFKELİ bakışına, hararetli ve hakaretli sözüne aldırmadan bir tebessümle geçip yürüyüvermek; cevap vermek kolaycılığına düşmekten, misilleme ile mukabele etmekten yeğdir; ne ki öyle yiğit olmak büyük yürek ister.
Meydanlar yiğitsizlerle dolu; derin boşluğumuzun da, hoşnutsuzluğumuzun kaynağı bu. Kendine yetkin ve yeter olmak; aklına kalbine mukayyet olmak, nefsini dizginlemek eğitimi eğitimlerin başı. Güreşte hasmını değil de nefsini yenmeyi başarı saymak; kıvanılacak bir başarı, örnek alınacak bir hal, örnek gösterilecek bir tavır!
Trafikte sen haklısın diyen kaç kişi gördünüz? Hararetlenmiş tartışmalarda kendini toparlayıp “yanlış düşünmüşüm” diyen kaç tanıdığımız var? En başta biz öyle miyiz?
Ömrümüzün öğlesi geçeli çok oldu, hala yiğitlik yolunda yürümüyorsak sonumuz nasıl olur? Vakit nakit değil kötü halden iyi hale geçme zamanı; şimdiki zaman için de gelecek zaman için de geçerli bir durum bu.
Suni ve suri akışa kapılarak kirlenenler yiğitlik yolunda yaya kalır. Duru zamanlarda kendi içinde derinleşmeyi bilmek, tebessümle yüzeye çıkmayı becere bilmek, günde beş defa akan nehirde temizlenmek; kendini bilmeyi, kendini bulmayı götürü neticede.
Kendini bulan öfkeyi yutmayı öğrenmiştir; trafikte rahattır, hararetli tartışmalarda rahattır, toplum içinde rahattır; dünya onu rahatsız edemez!
Çünkü o Rabbini bulmuştur.
O buluşun dereceleri nispetinde yaşanır bu rahatlık. Zahirde yine sıkıntı içindedir fakat batını güllük güneşlik içindedir.
Bahçe her gün bakım ister, sulanmak ister, bazen budanmak ister; boş verince yabani otların yeşermesine müsaade edilmiş olunur!
Yenilenen kâinat gibi insan da içi de yenilenir, tazelenir, yeniden yeşerir; fıtrata uygun iç akışı bulmak ve o akış içini kendini bırakmak…
Öfke dağları da gelse, nefret dalgaları da vursa o kendi mihverinde akar; yıldız gibi, nehir gibi… O hale erişmek kolay olan şeylerden değil; günde kaç defa test edilir bunun için, yılda kaç sarsıntı geçirir, ömürde kaç kez uçurum kenarında yürür!
Öfkelenecekse nefsine, şeytana öfkelenmek gerektiğini çok zaman sonra yaşayarak kavrar. Kavramanın uzun sürmemesi duasıyla…
