HOŞÇAKAL RAMAZAN… Umarım bizden razı gidiyorsundur. Aç kaldık, susuz kaldık. Hatta bu sene evde de kaldık. Ama biz senden razıydık. Çok şey öğrettin bize. Hayatın yiyip içmekten ibaret olmadığını öğrettin. Sabrı, güzel ahlâkı, paylaşmayı, Allah’a yakınlıkla ve O’nun huzurunda olduğuna dair farkındalıkla yaşanan anların ne kadar huzurlu olduğunu öğrettin bize.
Bazen öyle zamanlar gelir ki, önünde yemek olduğu halde yiyemezsin. Elinde su vardır, içemezsin. Hayatın iki yüzü vardır. Biri, bize gülen yüzü... Mutlu olduğumuz, hiç bitmesin diye beklediğimiz anlar. İşte o zamanlar için şükür gerektir. Bir de öyle zamanlar vardır ki, bir saat bir ay gibi gelir insana. Böyle zamanlar için de sabır gerektir. İşte Ramazan sabrı ve şükrü öğretir insana. Sabrı ve şükrü aynı anda bu kadar güzel öğretebilen başka bir ibadet var mıdır acaba? Bedenin şükrüdür Ramazan... Sağlığın şükrüdür. Ve sabırdır Ramazan… Hayat zorunlu olarak bazı şeyleri bıraktırmadan önce sana o terbiyeyi verir. Nefsine her zaman, her istediğini alamayacağını öğretir.
Sonra sadece yeme-içmeye değil, insanlara da sabretmeyi öğretir bize Ramazan... Sırf midemize oruç tutturmayız. Dilimize de oruç tutturmamız beklenir Ramazan’da. Öyle ya, sinirli anında dilini tutmak da oruca dahildir. Hatta önünde yemek varken yememekten daha zor değil midir sinirliyken susmak, sinirini yutmak. Öyle bir an gelir ki, öfken kabarır, yüzün kızarır, kalbin çarpar sinirden. Karşındakine öfkeni kusmak için gözünü yumar, ağzını açarsın ve tam o an oruçlu olduğunu hatırlar ve susarsın. Ve işte bu da orucun başka bir açısıdır. Sinirliyken, kızgınken oruçlusun diye geri adım attırır sana Ramazan. Sonra da sana bu hali bütün bir sene devam ettirmeye çalışmak düşer.
Kesenin cebini de daha bir fazla açarsın Ramazan’da… Aç olanın halinden anladığından mıdır, şeytanlar bağlandığından mıdır bilinmez, daha çok verirsin ihtiyaçlı olanlara. Fitreler, zekatlar, sadakalar, Ramazan kolileri, Ramazan iftarları derken bir dayanışma ve yardımlaşma enerjisi yükselir Müslüman ülkelerden tüm dünya semalarına. Oruç tutan her mü’min etrafına şöyle bir bakar; aç veya ihtiyaçlı olan biri var mı acaba çevremde diye. Çocuklarının canı birşey çektiği halde alamayan bir anne baba var mı diye. Sonra bu farkındalıkla, “Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir” ahlâkını geri kalan onbir aya yaymak daha kolay olur senin için.
Allah’a yakınlık da Ramazan’ın verdiği ayrı bir derstir bizlere. Gündüzlerini oruçla, gecelerini teravih ve sahurla geçiren mü’minin kalbi sekinet bulur. Oruç tutanlar bilir; karnı aç olmasına rağmen bir huzur hali vardır oruçlu insanda. Ramazan’ın ilk on günü rahmet, ortası mağfiret, son on günü de cehennemden kurtuluştur diye bildirir hadis. Bu dönemde ölseniz, ölümden bile korkmayacak bir hale gelmişsinizdir. Rahmete ve mağfirete erişmiş, cehennemden de korunmuş olarak erişirsiniz Ramazan’ın sonuna.
Bir açıdan da, askerlerin veya futbolcuların bir ay kampa girmesi gibidir Ramazan mü’min için. Bütün bir sene daha insanca yaşamak için talim yaptırır insana. Çünkü din insanca yaşamamız için vardır. Hem insanların, hem koskoca kâinatın Yaratıcısının hiçbirimizin aç-susuz kalmasına ihtiyacı olamayacağına göre, muhakkak bizim içindir oruç. İnsanın özüne dönmesi ve kendisini anlaması için vardır. Hayatın iniş çıkışlarına daha rahat ayak uydurması için hazırlar insanı. Sabır yükler, güzel ahlâk yükler, Allah’a yakınlık yükler ve bu yüzden de Ramazan bayramının asıl adı Fıtr bayramıdır. İnsanın fıtratına dönüp, özünü bulmasını sağladığı için.
Ve Ramazan’ın bu verdiği dersleri alabilen insan bayram eder.
İnşaallah biz de almışızdır bize verdiği bu hayat dersini bu senede. Ve geri kalan onbir ayımızı bu bilinçle ve bu şükürle geçirmek nasip olur. İşte bize o zaman tam bayram olur…
