KAYS B. Hâtim, tıpkı Ebu’l-Hayser Enes b. Râfi’ gibi, Medine’nin ileri gelenleri arasındaydı. Ebu’l-Hayser Medine’ye döndükten kısa bir süre sonra, Kays b. Hâtim de Mekke'ye geldi.
Peygamber Efendimiz Mekke’de onu görünce, tıpkı Ebu’l-Hayser ve yanındaki gençlere yaptığı gibi, onu da İslâm’a davet etti.
Kays, Hz. Peygamber’in davet ettiği şeyin hakikat olduğunun farkındaydı. Ama bu davete icabet etmenin o günün şartlarında başına bir sürü dert almak anlamına geleceğini de biliyordu. O yüzden, ne Resûlullah’ı büsbütün reddetti, ne de onun davetine icabet etti. Kendince bir orta yol bulup:
“Yâ Muhammed!” dedi. “Sen beni bu yıl bırak da, işimin üzerinde bir düşüneyim. Sonra senin yanına yine gelirim!”
Ne var ki, Kays, ertesi yıl Mekke’ye gelmedi. Zira, gelemedi. Gelecek yıl gelmeden ölüvermişti...
